Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που πίνουν σόδα ή άλλα ποτά πλούσια σε φρουκτόζη (π.χ. Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια πάθηση που είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Αν και οι αρχαίοι δεν γνώριζαν πολλά γι' αυτήν, σήμερα γνωρίζουμε ότι η ουρική αρθρίτιδα είναι ένας φλεγμονώδης τύπος αρθρίτιδας που προσβάλλει 16 έως 100.000 άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1996 ήταν 42 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα. Την περίοδο αυτή σημειώθηκε σημαντική αύξηση της κατανάλωσης αναψυκτικών και φρουκτόζης. Τώρα είναι σαφές ότι τα πλούσια σε φρουκτόζη ποτά μπορούν να οδηγήσουν σε ουρική αρθρίτιδα. Η υπερβολική ποσότητα ουρικού οξέος μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό μικροσκοπικών κρυστάλλων ούρων στο αίμα, οι οποίοι στη συνέχεια εναποτίθενται στους ιστούς και τις αρθρώσεις. Πρόκειται για μια προοδευτική, χρόνια ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει βλάβες στις αρθρώσεις, πέτρες στα νεφρά και μειωμένη νεφρική λειτουργία.
Έρευνα
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 78.906 γυναίκες. Δεν είχαν ιστορικό ουρικής αρθρίτιδας όταν ξεκίνησαν τη μελέτη. 778 άτομα διαγνώστηκαν ως άτομα με ουρική αρθρίτιδα τα επόμενα 22 χρόνια, χρησιμοποιώντας κριτήρια που πληρούσαν τις κατευθυντήριες γραμμές του Αμερικανικού Κολλεγίου Ρευματολογίας. Η ουρική αρθρίτιδα ήταν 74% πιο συχνή σε εκείνες που κατανάλωναν ζαχαρούχα ποτά τουλάχιστον μία φορά το μήνα. Ο κίνδυνος εμφάνισης της επώδυνης πάθησης ήταν 2,4 φορές μεγαλύτερος για όσους κατανάλωναν περισσότερες από μία μερίδα την ημέρα. Ο κίνδυνος εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας ήταν 41% υψηλότερος για τις γυναίκες που κατανάλωναν χυμό πορτοκαλιού (6 ουγγιές).
Οι πότες που κατανάλωναν 2 ή περισσότερα ποτήρια χυμού πορτοκαλιού είχαν 2,4 φορές υψηλότερο κίνδυνο. Η ουρική αρθρίτιδα ήταν 62% πιο συχνή στις γυναίκες που κατανάλωναν τη μεγαλύτερη ποσότητα φρουκτόζης καθημερινά. Η ουρική αρθρίτιδα είναι πιο συχνή σε παχύσαρκα άτομα, σε όσους έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση ή μη φυσιολογική νεφρική λειτουργία και σε όσους είναι υπέρβαροι.
Επίπεδα ουρικού οξέος
Αυξημένα επίπεδα ουρικών οξέων στο αίμα μπορούν επίσης να προκληθούν από ορισμένα φάρμακα. Ορισμένες ασθένειες, όπως η λευχαιμία, το λέμφωμα και οι διαταραχές της αιμοσφαιρίνης, μπορούν επίσης να προκαλέσουν υπερβολική παραγωγή ουρικού οξέος. Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί από ασυνήθιστα χαμηλές θυρεοειδικές ορμόνες. Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες. Η αφυδάτωση, ο τραυματισμός της άρθρωσης, ο πυρετός, η υπερβολική κατανάλωση τροφής, η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ, η πρόσφατη χειρουργική επέμβαση και άλλοι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν σε μια οξεία κρίση. Οι πιο συνηθισμένες αρθρώσεις που προσβάλλονται είναι η βάση του μεγάλου ποδιού, οι αστράγαλοι και τα γόνατα, οι καρποί, τα δάχτυλα και οι αγκώνες.
Οι οξείες κρίσεις χαρακτηρίζονται από ταχεία έναρξη και έντονο πόνο στην προσβεβλημένη άρθρωση. Ακολουθεί οίδημα, ζέστη, ερυθρός αποχρωματισμός και εξαιρετική ευαισθησία. Εάν είχατε επαναλαμβανόμενες κρίσεις αρθρίτιδας, ιδίως στη βάση των δακτύλων των ποδιών, ο γιατρός σας θα υποπτευθεί ότι έχετε ουρική αρθρίτιδα. Η ουρική αρθρίτιδα προσβάλλει συνήθως μία άρθρωση κάθε φορά. Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να διαγνωστεί με την ανάλυση ενός δείγματος αρθρικού υγρού. Η εξέταση αυτή μπορεί να γίνει στο γραφείο του γιατρού σας με τοπική αναισθησία. Αυτός ο τύπος αξιολόγησης εκτελείται καλύτερα από ρευματολόγο.
Δύο στόχοι
Η θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας έχει δύο στόχους. Ο πρώτος είναι να σταματήσει η φλεγμονή της άρθρωσης. Αυτό περιλαμβάνει τη λήψη μέτρων και φαρμάκων για τη μείωση της φλεγμονής. Το δεύτερο βήμα είναι η μακροπρόθεσμη διαχείριση της νόσου, ώστε να μην χρειάζεται να ανησυχείτε για τις εξάρσεις της ουρικής αρθρίτιδας. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διατηρήσετε την πρόσληψη υγρών σε υψηλά επίπεδα (αλλά να αποφύγετε τη σόδα), να χάσετε βάρος και να κάνετε αλλαγές στη διατροφή σας (μειώνοντας τις πλούσιες σε πουρίνες τροφές, όπως τα οστρακοειδή, το κρέας οργάνων και τα γλυκάδια) και να λαμβάνετε φάρμακα που μειώνουν τα επίπεδα ουρικού οξέος στην κυκλοφορία του αίματός σας.