Ο ρευματισμός, επίσης γνωστός ως αρθρίτιδα, είναι ένας όρος που μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους. Πρόκειται για φλεγμονή μιας άρθρωσης ή πολλαπλών αρθρώσεων που προκαλεί πόνο, δυσκαμψία και πρήξιμο. Μπορεί να προκληθεί από πολλά πράγματα και όχι μόνο από μία πάθηση. Μπορεί να επηρεάσει μία ή περισσότερες αρθρώσεις ταυτόχρονα. Μπορεί να προκαλέσει ήπια δυσφορία ή έντονο πόνο που γίνεται πιο έντονος με την πάροδο του χρόνου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία ή παραμόρφωση. Είναι τόσο συχνή που η αρθρίτιδα αποτελεί μείζον θέμα στις διαβουλεύσεις με τον οικογενειακό γιατρό. Το 25% όλων των επισκέψεων αφιερώνεται στη συζήτηση ρευματολογικών προβλημάτων.
Ας ξεκινήσουμε
Έχει αυξηθεί η ευαισθητοποίηση σχετικά με τις γενικές συνθήκες που μπορούν να οδηγήσουν σε ρευματικές παθήσεις. Ταυτόχρονα, έχει αυξηθεί η πολυπλοκότητα και ο αριθμός των διαγνωστικών και θεραπευτικών διαδικασιών που μπορούν να εφαρμοστούν σε αυτές τις παθήσεις. Δυστυχώς, η πρόοδος της τεχνολογίας δεν έχει συναντηθεί με συμπονετική στάση ή πρακτική βοήθεια από τους γιατρούς.
Ενώ υπάρχει μεγάλη έρευνα για ισχυρότερα και ισχυρότερα φάρμακα για την καταπολέμηση της αρθρίτιδας, πολλά από αυτά τα φάρμακα μπορεί να έχουν σοβαρές παρενέργειες. Λίγη προσοχή έχει δοθεί στις βαθύτερες αιτίες. Ακόμη και τα πιο κοινά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της αρθρίτιδας αντιμετωπίζουν μόνο τα συμπτώματα και όχι την υποκείμενη αιτία.
Ρευματοειδές
Είναι ένα παράδειγμα σύγχρονης ασθένειας. Πρόκειται για μια πάθηση που προκαλεί μια ποικιλία σοβαρών και συχνά πολύ ορατών παραμορφώσεων των αρθρώσεων. Δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ στους σκελετούς από αιγυπτιακές μούμιες και δεν έχει απεικονιστεί από τους μεγάλους δασκάλους στους πίνακες της Αναγέννησης. Η τυπική μορφή της ρευματοειδούς αρθρίτιδας ανακαλύφθηκε μόλις στις αρχές του 20ού αιώνα. Αυτό υποδηλώνει ότι μπορεί να υπήρξε ένας νέος περιβαλλοντικός παράγοντας που προκάλεσε την εμφάνισή της. Αυτό θα μπορούσε να έχει προκληθεί από έναν μικροοργανισμό.
Ωστόσο, θα μπορούσε επίσης να οφείλεται σε αλλαγές στη διατροφή ή σε νέες ουσίες στο άμεσο περιβάλλον μας. Επειδή είναι τόσο λίγα γνωστά για τα αίτια των διαφόρων μορφών αρθρίτιδας, οι ορθόδοξοι γιατροί θα πρέπει να είναι πιο ανοιχτοί στην πολύτιμη δουλειά που γίνεται για την ανακάλυψη ορισμένων από τις πιο αμφιλεγόμενες θεραπείες.
Τύποι αρθρίτιδας
Υπάρχουν πολλοί τύποι αρθρίτιδας. Ωστόσο, αυτοί είναι οι πιο συνηθισμένοι. Προκαλείται από τραυματισμό μιας άρθρωσης. Πρόκειται για ένα συνηθισμένο πρόβλημα σε ηλικιωμένους ασθενείς που πέφτουν και σκοντάφτουν, καθώς και σε νεότερους ασθενείς που ασχολούνται με αθλήματα αναψυχής. Μπορεί να συμβεί διάστρεμμα μιας άρθρωσης, προκαλώντας βλάβη στους συνδέσμους ή στην κάψα που τη συνδέει. Ή μπορεί να εξαρθρωθεί, όπου τα αρθρικά οστά που καταλήγουν μετακινούνται από τη φυσιολογική τους θέση με αποτέλεσμα να μην μπορούν να λειτουργήσουν σωστά. Μπορεί επίσης να υπάρξει αιμορραγία στον αρθρικό χώρο, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε δευτερογενή αρθρίτιδα αργότερα στη ζωή.
Αυτός ο τύπος αρθρίτιδας είναι επίσης γνωστός ως εκφυλιστική αρθρίτιδα ή αρθρίτιδα φθοράς. Είναι πιο συχνή στους ηλικιωμένους και σε όσους έχουν υποβληθεί σε σημαντικές χειρουργικές επεμβάσεις στις αρθρώσεις τους. Μπορεί επίσης να εμπλέκονται και άλλοι παράγοντες, όπως λοιμώξεις ή μεταβολικά νοσήματα. Ορισμένες οικογένειες μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς σε αυτή την πάθηση. Πρόκειται για την πιο σοβαρή μορφή φλεγμονώδους αρθρίτιδας. Προκαλείται από μια αυτοάνοση διαταραχή.
Ανοσοποιητικό σύστημα
Το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει τις αρθρώσεις ως ξένες και παράγει αντισώματα που επιτίθενται στις αρθρώσεις. Οι μικρότερες αρθρώσεις των καρπών και των αστραγάλων, των χεριών και των ώμων γίνονται δύσκαμπτες και επώδυνες στη μέση ηλικία, κυρίως στις γυναίκες. Ενώ η διαταραχή μπορεί να υποχωρήσει ή να παραγραφεί, είναι πιο συνηθισμένο να εξελίσσεται αργά, προκαλώντας κάποια αναπηρία και περιορισμένη κίνηση. Πρόκειται για έναν τύπο ρευματοειδούς αρθρίτιδας που προσβάλλει παιδιά ηλικίας κάτω των
Αυτό είναι επίσης γνωστό ως νεανική αρθρίτιδα. Αυτή η κατάσταση είναι συνήθως αναστρέψιμη και μπορεί να επανέλθει μέσα σε λίγα χρόνια, σε αντίθεση με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα των ενηλίκων. Μια σηπτική ή αναποτελεσματική μορφή αρθρίτιδας μπορεί να παραχθεί όταν βακτήρια εισέρχονται στην άρθρωση μέσω μιας μολυσμένης πληγής ή από την κυκλοφορία του αίματος.
Οι αρθρώσεις θα γίνουν κόκκινες, θερμές, πρησμένες και επώδυνες. Αυτός ο τύπος αρθρίτιδας μπορεί να προκληθεί από ιογενείς λοιμώξεις όπως η ανεμοβλογιά και η ερυθρά, αλλά μπορεί επίσης να σχετίζεται με ρευματισμούς και σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα όπως η γονόρροια και η μη ειδική ουρηθρίτιδα. Προκαλείται από συσσώρευση ουρικών οξέων στο αίμα. Αυτό είναι ένα απόβλητο προϊόν του οργανισμού και σχηματίζει μικροσκοπικούς κρυστάλλους στις αρθρώσεις. Αυτοί οι κρύσταλλοι ερεθίζουν μηχανικά την ευαίσθητη επένδυση της άρθρωσης, προκαλώντας έντονο πόνο, πρήξιμο και ερυθρότητα. Συνήθως προσβάλλει μία άρθρωση ταυτόχρονα, ιδιαίτερα τη μεγάλη άρθρωση στη βάση του μεγάλου ποδιού.