Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια κατάσταση κατά την οποία υπάρχει περίσσεια κρυστάλλων ουρικού οξέος στους ιστούς. Μπορεί να προκαλέσει επαναλαμβανόμενες κρίσεις αρθρίτιδας, μειωμένη νεφρική λειτουργία και πέτρες στα νεφρά. Οι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν υπερουριχαιμία, ένα αυξημένο επίπεδο ουρικού οξέος στο αίμα. Πρόκειται για μια κατάσταση που δεν προκαλεί αρθρίτιδα ή άλλα νεφρικά προβλήματα. Η ουρική αρθρίτιδα αναφέρεται συχνά ως επώδυνα ή αρθριτικά συμπτώματα. Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να προκληθεί από την παχυσαρκία, την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, την υψηλή αρτηριακή πίεση, ορισμένα φάρμακα και ασθένειες όπως η λευχαιμία, τα λεμφώματα και ο υπερθυρεοειδισμός.
Αιτίες
Η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να προκληθεί από αφυδάτωση, τραυματισμό των αρθρώσεων, πυρετό, υπερβολική κατανάλωση τροφής, κατανάλωση αλκοόλ, πρόσφατη χειρουργική επέμβαση και υπερβολικό φαγητό. Οι κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας μπορεί να χαρακτηρίζονται από έντονο πόνο στις προσβεβλημένες αρθρώσεις, ακολουθούμενο από πρήξιμο, ζέστη, κοκκινωπό αποχρωματισμό και ευαισθησία. Οι οξείες κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας μπορεί να επηρεάσουν τους αστραγάλους, τους καρπούς και τα δάχτυλα, καθώς και τους αγκώνες, τα γόνατα και τους καρπούς. Ωστόσο, το πιο συνηθισμένο σημείο είναι η μικρή άρθρωση στη βάση του μεγάλου ποδιού.
Η θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας από την Αγιουρβέδα έχει σχεδιαστεί για να μειώσει τον πόνο στις αρθρώσεις και τη φλεγμονή, να ελέγξει τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα και να αποτρέψει περαιτέρω επιπλοκές. Φάρμακα όπως Kaishor-Guggulu και Yograj-Guggulu και Triphala-Guggulu χρησιμοποιούνται για τη μείωση του πόνου στις αρθρώσεις, της φλεγμονής και της ευαισθησίας. Για τη μείωση της φλεγμονής και του πυρετού χρησιμοποιούνται φάρμακα όπως Kamdudha, Chandrakala-Ras και Praval-Panchamrut, Chandanasav, Praval-Panchamrut, Praval-Bhasma και Chandanasav.
Αλοιφές
Μια αλοιφή που περιέχει φάρμακα όπως Manjishtha, Rubida cordifolia, Saariva (Hemidesmus Indicus), Chandan και Usheer (Vetiveria zizanioidis) εφαρμόζεται στην προσβεβλημένη άρθρωση. Αυτό γίνεται επίσης με Panch-Tikta, Shata-Dhout-Ghrut και Shata-Bala-Oil. Χρησιμοποιούνται επίσης τα έλαια Chandan-Bala-Laxadi και Chandan-Bala-Oil. Η αφαίμαξη και η εφαρμογή βδέλλες μπορεί να ελέγξει γρήγορα τον έντονο πόνο στις προσβεβλημένες αρθρώσεις.
Μόλις τελειώσει η οξεία κρίση, χορηγούνται φάρμακα για τη μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα και την πρόληψη μελλοντικών κρίσεων. Τα φάρμακα αυτά είναι: Η ουρική οξύτητα του ουρικού οξέος: Punarnavadi-Guggulu και Punarnavadi-Guggulu. Το Guduchi (Tinospora Cordifolia) είναι ο βασικός πυλώνας της θεραπείας. Αυτό το φάρμακο χρησιμοποιείται μακροπρόθεσμα. Η κατάσταση αυτή αντιμετωπίζεται επίσης με Kokilaksha (Asteracantha langifolia) ή Suranjaan, (Colchicum mukulum).
Πρόληψη
Για την πρόληψη της νεφρικής βλάβης, χρησιμοποιούνται φάρμακα όπως Punarnava (Boerhaavia diffuse), Pashanbhed, Bergenia terrestris, Saariva και Manjishtha (Curculigo aristata), Kalimusli, Kalimusli, Daruharidra (Berberis araristata). Η μακροχρόνια θεραπεία περιλαμβάνει Ikshumool, Deodar (Cedrus deodara), Apamarga(Achyranthus aspera), και Sahinjan ("Moringa phytosperma"). Για να αποφευχθεί η επανεμφάνιση αυτής της νόσου, είναι σημαντικό να συνεχιστεί η μακροχρόνια θεραπεία. Είναι σημαντικό να αποφεύγονται τροφές πλούσιες σε πουρίνες, όπως το συκώτι, ο εγκέφαλος, τα νεφρά και τα νεφρά. Αυτές οι τροφές μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα. Η κατάσταση αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί με τακτική άσκηση, απώλεια βάρους και επαρκή πρόσληψη υγρών.