Er zijn drie soorten gewrichten in het lichaam: fibreuze of vaste gewrichten; kraakbeenachtige of licht beweeglijke gewrichten; en synoviale (vrij beweeglijke) gewrichten. De gewrichten van de heupen, handen, voeten, knieën en schouders zijn het kwetsbaarst voor ziekten. Jicht, artrose, reuma en andere gewrichtsaandoeningen zijn enkele van de meest voorkomende. Mensen met reumatoïde artritis hebben een geschiedenis van spijsverteringsproblemen. Deze omvatten een opgeblazen gevoel, winderigheid en brandend maagzuur, oprispingen en constipatie. Zij ervaren ook kou en zwelling in hun handen en voeten. Deze of soortgelijke symptomen kunnen in verband worden gebracht met belangrijke darm- en stofwisselingsstoornissen. Alle bovenstaande symptomen waren...
Maagdarmkanaal
Het spijsverteringskanaal wordt voortdurend blootgesteld en kan besmet raken met vele virussen, bacteriën, parasieten en andere schadelijke organismen. Het spijsverteringsstelsel moet omgaan met vele antigenen (vreemd materiaal) in voedsel. Het kan ook te maken krijgen met hormonen en residuen van bestrijdingsmiddelen, conserveringsmiddelen en kleurstoffen in veel voedingsmiddelen. Er zijn veel mogelijke antigenen, waaronder stuifmeel van planten, bloemen, planten, antilichamen, schimmels en bacteriën. Het immuunsysteem, dat zich voornamelijk in de darmwand bevindt, heeft tot taak ons te beschermen tegen alle mogelijke schadelijke indringers. Zowel het spijsverteringsstelsel als het lymfestelsel moeten vrij zijn van obstructie en efficiënt werken om deze taak elke dag te kunnen vervullen.
Galstenen in je lever kunnen je spijsvertering ernstig verstoren en een overvloed aan giftige stoffen in je bloed en lymfe veroorzaken. Volgens artsen is artritis een auto-immuunziekte die het gewrichtsmembraan aantast. Auto-immuniteit is een aandoening waarbij het immuunsysteem immuniteit ontwikkelt tegen zijn eigen cellen. Hierdoor worden in het bloed antigeen/antilichaam complexen gevormd, ook wel reumafactor genoemd. Bij blootstelling aan deze antigenen worden de darm B-lymfocyten (immuuncel) gestimuleerd en produceren ze antilichamen. De immuuncellen circuleren in het bloed en nestelen zich in lymfeklieren, milt, speekselklieren, lymfestelsels van de bronchiën, vagina, baarmoeder, borstmelkproducerende melkklieren en kapselweefsel van de gewrichten.
Antilichamen
De productie van antilichamen zal dramatisch stijgen als je herhaaldelijk wordt blootgesteld aan dezelfde giftige antigenen, vooral in gebieden waar immuuncellen zich hebben gevestigd door eerder contact met de indringers. Deze schadelijke antigenen kunnen eiwitdeeltjes zijn van rottend voedsel. In dergelijke gevallen kan er intense microbiële activiteit zijn. De immuunrespons op de nieuwe antigenen neemt toe en het immuunsysteem is niet in staat deze te onderdrukken. Deze onbalans is rechtstreeks verantwoordelijk voor auto-immuunziekten. Dit zijn aandoeningen die wijzen op een hoge mate van toxiciteit in het lichaam. Chronische ontsteking wordt veroorzaakt door een toename van de productie van antilichamen in het gewricht. Dit veroorzaakt geleidelijk toenemende misvorming, pijn en functieverlies.
Overbelasting van het immuunsysteem kan leiden tot zelfvernietiging. Deze vorm van zelfvernietiging staat bekend als MS als het optreedt in zenuwweefsel. Als het in orgaanweefsel gebeurt, heet het kanker. Maar als je het vanuit een dieper perspectief bekijkt, is zelfvernietiging slechts een laatste poging tot zelfbehoud. Als het lichaam niet in staat is giftigheid te bestrijden, zal het alleen zichzelf aanvallen. Het zal waarschijnlijk geen zelfmoord plegen, zoals de betekenis van auto-immuunziekte suggereert. Het is een normale reactie van het immuunsysteem om schadelijke chemicaliën en giftige deeltjes in de celmembranen van het lichaam aan te vallen. Deze overlevingsreactie is niet wetenschappelijk en weerspiegelt een gebrek aan inzicht in de ware aard van het lichaam.
Galstenen
Galstenen kunnen toxiciteit veroorzaken doordat ze het vermogen van het lichaam om zich goed te voeden en te reinigen verminderen. Ze verhinderen dat de lever schadelijke stoffen goed uit de bloedbaan kan verwijderen. De lever kan de gifstoffen niet uit het bloed filteren en ze komen terecht in de extracellulaire vloeistof. De extracellulaire vloeistof raakt meer vervuild naarmate de toxische stoffen zich ophopen. Mogelijk moet het lichaam reageren met een auto-immuunreactie om de meest besmette cellen te elimineren. Dit kan de rest van het lichaam een tijdlang sparen. Als alle galstenen uit de lever, galblaas en nieren zijn verwijderd, hoeft het immuunsysteem geen extreme maatregelen te nemen om het lichaam op celniveau te verdedigen.
Artrose is een niet-inflammatoire, degeneratieve ziekte. Artrose ontstaat wanneer het gewrichtskraakbeen (een glad, stevig oppervlak dat botten bedekt die in direct contact staan met elkaar) zich langzamer vernieuwt dan dat het wordt afgebroken. Het gewrichtskraakbeen wordt dunner en uiteindelijk raakt het benige gewrichtsoppervlak het bot, waardoor de botten verslechteren. Dit soort schade kan leiden tot abnormaal botherstel of chronische ontsteking. Dit symptoom lijkt op veel andere ziekten. Het kan worden veroorzaakt door een langdurige spijsverteringsstoornis. Het wordt moeilijker om de botten en het gewrichtskraakbeen gezond te houden doordat minder voedingsstoffen worden opgenomen en efficiënter worden verspreid. Galstenen in de lever kunnen problemen veroorzaken met de basisvertering en een belangrijke rol spelen bij de ontwikkeling van artrose.
Jicht
Jicht is een andere gewrichtsziekte die verband houdt met een zwakke lever. Het wordt veroorzaakt door natrium-uraatkristallen in de gewrichten. Jicht kan voorkomen bij mensen met een hoog urinezuur in het bloed. Galstenen in de lever kunnen problemen veroorzaken met de bloedcirculatie en de uitscheiding van urinezuur. Dit kan ook leiden tot verhoogde celschade en vernietiging in de nieren en de lever, en in andere delen van het lichaam. Urinezuur is een afvalproduct dat ontstaat door de vernietiging van celkernen. Het wordt in overmaat geproduceerd en veroorzaakt verhoogde celvernietiging. Regelmatig gebruik van stimulerende middelen, het roken van sigaretten en het drinken van alcoholische dranken zijn daar voorbeelden van. Al deze zaken veroorzaken celvernietiging waardoor grote hoeveelheden gedegenereerd eiwit in de bloedbaan terechtkomen. Het consumeren van te veel eiwitrijk voedsel zoals vlees, vis, eieren en varkensvlees kan een sterke stijging van het urinezuur veroorzaken. Al deze voedingsmiddelen en stoffen kunnen leiden tot de vorming van galstenen in uw lever en galblaas.